Ulica Ks. kardynała Wyszyńskiego w Łomży, choć krótka - ma zaledwie około 500 metrów
długości - pełni kluczową rolę w życiu mieszkańców, ponieważ w jej sąsiedztwie
znajduje się wiele istotnych miejsc. Przy tej uliczce zlokalizowane są instytucje
takie jak Parafia/Sanktuarium Miłosierdzia Bożego oraz placówki zajmujące się
zdrowiem, takie jak Łomżyńskie Centrum Medyczne, apteki, poradnie. Nie brakuje także
punktów usługowych, takich jak sklepy, zakłady fryzjerskie, kosmetyczne, bank.
Mieszkańcy ulicy Ks. kardynała Wyszyńskiego mają również dostęp do miejsc
rekreacyjnych, takich jak park wodny i boisko Orlik. Dodatkowo, ulica sąsiaduje na
znacznym odcinku z Parkiem Jana Pawła II – Papieża Pielgrzyma, co sprawia, że
stanowi ona istotny element życia społecznego w tej okolicy. W bezpośrednim
otoczeniu tej ulicy znajdują się także dwie szkoły podstawowe oraz miejsca
upamiętniające ważne wydarzenia narodowe, takie jak Dolina Miłosierdzia ku czci
ofiar I i II wojny światowej oraz pomnik upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej i
smoleńskiej. To miejsce szczególnej pamięci pobytu Świętego Jana Pawła II, który na
istniejącym ołtarzu papieskim sprawował Mszę św. w czerwcu 1991 roku.
Wobec powyższego zadajmy sobie pytanie, dlaczego Stefan
Wyszyński jest dla nas ważną postacią? To Syn Ziemi Łomżyńskiej; Prymas Polski -
Prymas Tysiąclecia, Wielki Mąż Stanu, który urodził się nieopodal Łomży 3 sierpnia
1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem na pograniczu Podlasia i Mazowsza. W Łomży
uczęszczał do gimnazjum męskiego im. Piotra Skargi w Łomży. Wielokrotnie do naszego
miasta powracał w swojej posłudze i podkreślał, że tu w Łomży kształtowało się jego
powołanie kapłańskie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Włocławskiej Bazylice. W
okresie Powstania Warszawskiego pełnił funkcje kapelanem szpitala powstańczego w
Laskach a także kapelanem AK okręgu wojskowego Żoliborz. Po zakończeniu wojny został
rektorem Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. W marcu 1946 r. otrzymał
nominację biskupa lubelskiego, a sakrę biskupią przyjął w maju tego samego roku na
Jasnej Górze. Dwa lata później, w listopadzie 1948 r. Pius XII mianował go
arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim - Prymasem Polski. W styczniu 1953 r.
papież włączył go do Kolegium Kardynalskiego. Kardynał Wyszyński zmarł 28 maja 1981
r. w Warszawie w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, o godzinie 4.40 Natomiast
12.09. 2021 został beatyfikowany. Dziedzictwo Kardynała Stefana Wyszyńskiego opiera
się przede wszystkim na ciągłym podkreślaniu godności człowieka jako dziecka Bożego.
Nauczanie kardynała Wyszyńskiego o rodzinie to bardzo istotny element jego
dziedzictwa. Problemy robotników były mu szczególnie bliskie, gdyż jako duszpasterz
robotników we Włocławku odczuwał ich znaczenie oraz dramatyczne położenie
bezrobotnych i niesprawiedliwość. Wiele na ten temat pisał i angażował się także w
Chrześcijańskie Związki Zawodowe oraz podejmował pracę dydaktyczną w Chrześcijańskim
Uniwersytecie Robotniczym. Po latach okupacji sowieckiej w Polsce Prymas Wyszyński
dostrzega potrzebę nowej Polski opartej na odnowie moralnej. Poprzez działalność
duszpasterską jako Prymas Polski permanentnie sprzeciwiał się marksistowskiej
koncepcji życia społecznego. Na każdym miejscu bronił godności i praw człowieka, a
szczególnie prawa do wolności religii. Dążył do uznania prawa polskiego Kościoła do
nieograniczonej dyrektywami państwowymi działalności duszpasterskiej. Uważał
równocześnie, że niezbędnie jest odrodzenie moralnych postaw jednostkowych i
społecznych. Kardynał Wyszyński stał się symbolem niezawisłości Kościoła wobec
totalnej ateizacji organizowanej przez PRL. W ten sposób przyczynił się do
zachowania tożsamości narodowej w czasie totalitaryzmu marksistowskiego. Stał się
jedną z najznakomitszych postaci w dziejach Kościoła polskiego i Kościoła we
wschodniej Europie. Był on człowiekiem, który posiadał ogromny autorytet w polskiej
rzeczywistości trudnych lat tzw. socjalizmu i kiełkującej demokracji. Dorobek
naukowy i duszpasterski Kardynała Wyszyńskiego, stanowi olbrzymi wkład w nasze życie
społeczno–gospodarczo-polityczne. Przesłanie Prymasa Tysiąclecia jest ciągle żywe i
aktualne. Był on bowiem obrońcą pokoleń przed fałszem, błędami i wypaczeniami
systemu totalitarnego. Poprzez swoje życie i nauczanie dokonał umocnienia wspólnoty
duchowej w polskim narodzie. Kard. Wyszyński był niekwestionowanym autorytetem
moralnym, duchowym współtwórcą przemian społecznych, które doprowadziły do upadku
komunizmu. W latach 1980-81 wspierał i chronił przed zagrożeniami rodzącą się
"Solidarność". Warto poznawać spuściznę duszpasterską, naukową i społeczną Prymasa
Tysiąclecia, gdyż do tego zachęcał nas Ojciec św. Jan Paweł II 28 maja 1981 w
„Orędziu do Polaków”, w którym wzywał nas do medytacji postaci Prymasa Tysiąclecia,
który jako „… dobry pasterz, wycisnął trwałe, niezatarte piętno…”
Por. T. Kowalewski, Przesłanie społeczne Prymasa
Tysiąclecia, w: Wielowymiarowość myśli Prymasa Stefana Wyszyńskiego, pod redakcją T.
Kowalewskiego, Łomża 2002, s.77-83
